Belasting voelt als nog een keer verhuizen

Vandaag de belasting gedaan. Op tijd.
Niet heel vroeg, maar de energie dipt nog steeds bij tijd en wijle. Zeker voor dit soort klusjes. :-)
Wel een beetje trots dat ik het formulier heb afgemaakt, al voelt het als nog een verhuizing. Of zoiets.

Maar mensen, wat ben ik blij met zo'n vooringevulde aangifte! De meeste dingen hoef je dus niet meer op te zoeken. Wat zeker met alle inlogcodes die ik dan nu zou moeten opzoeken, nogal tijd en energie zou vreten.
Pffff.
Dank u <de baas van de belastingzaken, wie was dat ook al weer?>

Wij hadden vorig jaar de verhuizing. En die gegevens stonden niet allemaal goed in de aangifte. Bovendien moet je dan redelijk wat extra dingen opgeven (die mag je dan ook aftrekken, dus motiveert iets). Notarisnota's doorgeplozen enzo. Wat bankbrieven doorgevlooid. Weer even vechten met de herinneringen aan de hypotheekgevers, die service geen onderdeel van hun product vinden. Thee pauze!
En allerlei details aankruisen - voor elk oud en elk nieuw hypotheekleningdeel. Duidelijk een k-klusje.

Verder zorgkosten en giften uit de administratie opgeduikeld.
Vind ik niet heel erg vervelend, maar het rooft wel tijd. Manlief hielp een beetje mee, en nu is niet alleen alle administratie opgeruimd (van het hele jaar), niet alleen de mappen op een mooie nieuwe plek ingeruimd, maar is ook de kast onder de schuine kant bijgeklust.
Dat dan weer wel. Dus het voelt ook nog een beetje als winst, dat die k-klus is gedaan.

En nu alle aftrekposten op een rijtje staan, en compleet zijn, is de winst van deze moeras-expeditie helder: dankzij de extra aftrekposten van de verhuizing krijgen we een beetje terug. Van die 165 euro kunnen we een lang weekend van weg, schat ik. De kosten van ons spaargeld werken tegen, maar gelukkig nog niet teveel.
Tegelijk is dat besef wel een goed hamertje om wakker van te worden: ik moet echt eens goed gaan kijken naar beleggingen waar ik het mee eens ben en van kan slapen. Daar had ik al wat over uitgezocht, maar volledig beslissen en doen is dan eng enzo....

Misschien moet ik maar hier hardop zeggen dat dat gedaan moet zijn voor we een heel lang weekend weggaan voor onze trouwdag (1 mei). Dan voelt het ook beter om dat stukje vakantiepot uit te geven, want die komt dan weer terug he.
Je innerlijke boekhouder gebruiken om je luie, bange kant te porren. Zo probeer ik mijn eigen manager te zijn.


En vanavond eten we kliekjes, heb ik besloten, want ik ben nu weer een tikkie brak. En Martine houdt me scherp genoeg dat ik lief mag zijn voor mezelf (zelfs als je niet ziek bent). En vrijdag (de normale kliekjesavond) komt heel gezellig een vriendin langs, dus gaan we iets lekker koken.
Dus dan mag het. Voor een keertje.

Gebruiken jullie dit soort truucs ook om door rotklussen heen te komen?

Consuminder sjaaltjes??

De afgelopen winter was het wennen aan het nieuwe huis. En ik heb hard gewerkt, en-dus veel gebreid om het hoofd rust te geven. Het breien heeft 2 mooie, en warme, sjaals opgeleverd. Laat dat nou heel lekker zijn in ons nieuwe huis. Dus ik vind de sjaal consuminderig, al zijn ze van dure wol.

NieuweHuis is n jarendertig woning, en ondanks onze isolatieinspanningen is het een kouder huis dan onze oude geisoleerde jarentachtig huis. (Ik wil echt niet weten hoe NieuweHuis was zonder isolatie!)
We zijn wel blij met NieuweHuis, want het veel dichterbij van alles, zodat we 2x zoveel doen in een weekend. En de weekenden lijken dus ook 2x zo lang. Boswandelen EN even naar de bieb of naar de winkels op een weekdagje. En mijn lijf vind af en toe treinen ipv fietsen (24 km enzo) toch wel fijn als er lang heul hard gewerkt moet worden.
En laatst op een weekavond met zoonlief naar de bios, was een soort bijzondere ervaring.

Als ik hard moet werken (met mijn hoofd) combineer ik dat graag met haken of breien. Van werken krijg ik een vol hoofd en een moe lijf. Van handwerken in de stoel rust mijn lijf uit, voel ik me toch nuttig, en het maken van net-leuk ingewikkelde patronen (liefst zelfbedacht) houd mn hoofd plezierig bezig en ontspannen. Zoiets als dit soort kabels.

(sorry voor de foto, ik krijg het niet duidelijker, de kabel valt best subtiel in de verkleuring van de wol weg)

En laat ik nou ontdekken dat er in onze nieuwe woonplaats een geweldige breiwinkel is. Wat hebben die mooie wol! Ik ben daar heel stout geweest afgelopen herfst: ik heb wel 2 keer wol gekocht in een mooie kleur en kwaliteit. Beide genoeg voor een klein truitje, want ik wilde wel iets comfortabels kunnen maken. Dus het is ook echte wol, en deels echte wol geworden, en ik heb ook echt kleuren gezocht die ik heel mooi vind en blij van wordt.

Dus ik heb wel in de uitverkoop hoek gekeken, maar echt goedkoop was -ie niet. Beide sjaals hadden ca. 35 euro aan wol. Dus dat voelde echt heel luxe om te kopen. 

Bij de Zeeman was er goedkopere wol. Dat heb ik ook bekeken. Maar die voelde niet lekker aan. En die was niet mooi van kleur, vond ik. Vorig jaar wel, toen heb ik daar wol gekocht, maar dit jaar niet.

Met al die goede redenen (mooie wol, vol hoofd) heb ik dus de afgelopen winter veel gebreid.
En het werden 2 sjaals, van patronen van Pinterest. Gratis patronen.




Een lange sjaal met aan beide uiteinde een mouw. Die kan ik als halve trui (mouwen+col) dragen, of meer als ornament. Op de foto draag ik m over een lichtblauw shirt.
In beide gevallen hebben je armen het wel lekker warm.




En een driehoekige sjaal die als een minitentje om me heen valt, waarin ik in mn eigen hoekje ga zitten lezen of mediteren. Dat hoekje is op zolder, en dat is niet warm in de winter. Maar met die sjaal goed te doen. Want hij komt tot onderaan mn ruggegraat, dus best een goed maatje.

Het maken er van heeft me veel lol opgeleverd (ik hou van kabels breien, en de paarse sjaal is ondersteboven gebreit, dus dat was lekker puzzelen)

En nu ik ze om heb, zit ik heerlijk warm te wezen, ook op de koudere plekjes in huis. En ik geniet van de kleuren en de patronen. En ik geniet nog een beetje na van het maken.

De wol was voor beide sjaals niet echt goedkoop, maar toch voelt dit als een consuminderactie. Ik ben door die sjaals tevredener met mijn huidige leven tijdens het maken, en tijdens het dragen. Minder stress-dus-maar-wat-lekkers-eten. Minder stookkosten. TV kopen hebben we uitgesteld, want ik was lekker bezig de hele winter, en manlief had ook nog geen drang. Misschien komt de TV er niet eens.
Misschien had het goedkoper gekund, maar dan had ik de sjaals niet vaak gedragen, en zeker niet met zoveel plezier.

Was dit nu consuminderen of niet? Ik kom er niet zo goed uit...

Het volk heeft gewonnen

Het is een goede dag. Sinds weken sta ik eens op met hoop.
Hoop omdat mijn landgenoten blijkbaar net als ik toch íets willen doen, al weten er velen met mij niet wat. Maar stemmen kunnen we ieder geval.

En gestemd hebben we.
We hebben een uitslag met bizar veel winnaars, en eigenlijk maar 1 verliezer (als is dat wel een grote verliezer, Aschermenou). Veel partijen hebben zetels gewonnen, dus er zijn er veel blij.

Ik vind persoonlijk dat er geen partij de grote winnaar is, maar dat de grote winnaar "het volk" is. Het volk dat massaal is gaan stemmen, en duidelijk maakt dat het dit systeem niet kwijt wil.

Hoe we de regering gaan doen, wordt een puzzeltje, al is het geen onmogelijk puzzeltje. Maar goed, dat bekijken die Hagenaarse policiti maar. Vanaf nu kan ik als kiezer weinig meer.

Mijn echte zorgenpunt is dat er nog steeds 15% van de Nederlanders heeft gestemd op een partij die dingen wil die in de grondwet niet kunnen. Die een ander soort land willen, met andere grondwet en andere soorten wetten? De winst is dat dat niet genoeg is om te regeren. Pffffff
Maar helemaal blij ben ik er niet mee, met die 15%.

Alle andere mensen ben ik blij mee, al zal ik het niet met iedereen eens zijn. Aangezien nooit vertel wat ik heb gestemd, zal ik ook nu vertellen waar ik het niet mee eens ben.
Maar zolang we partijen hebben die ergens voor staan, die samen praten, plannen maken en de uitvoering goed laten lopen, ben ik blij genoeg om niet te willen verhuizen.
Om te willen blijven leven in dit land, waar we er meestal iets moois van maken. Laten we hopen dat dat deze keer ook weer lukt, en ons land een goed leven kan bieden voor iedereen die er woont en zijn best wil doen voor een goed leven.
En de uitslag geeft genoeg hoop dat we dat weer gaan doen!