vrijdag 9 december 2016

Consuminderen, maar dan niet voor mij of jou

Ik lees diverse blogs. En daarbij zit t blog van het consuminderhuis. Een blog waar ik rustig van wordt, of blij, of allebei. Maar nu even niet.

De afgelopen afleveringen vertelden mij hoe het in Nederland-die-geen-spaarrekening-heeft toegaat. Ik voel me zo rijk nu, maar dan in de versie van rijke stinkerd. Ik voel me niet goed. De afleveringen vertelden hoe we in Nederland omgaan met mensen die geen geld hebben, en geen familie, geen vrienden, en een beperkte gezondheid. Mensen die ook een beperkte keuze hebben in consumindertruuks omdat hun energie er niet is. Of geen vertrouwen in organisaties. Of geen hersens die overzicht hebben. Of misschien wel moeite met lezen.  Duh! Heb jij wel eens een ambtelijke brief van de bijstand moeten lezen? Dat vind ik al een opgave met een intelligent hoofd, laat staan met gewone scholing of met een appelmoes hoofd. Dan zou ik ook de weg kwijtraken of iets verkeerd doen. En ik vertrouw ook geen organisaties (meer).

Die mensen dus.
Die kunnen gewoon te horen krijgen dat er de komende maand (MAAND) geen geld op hun rekening komt. Niet de weekbedragen van 35 euro. (En heb je wel eens gegeten van dat bedrag? Dat lukt nog wel, maar je moet ook nog geld overhouden voor de bus, kadootjes en alle andere dingen he) Maar dat dan niet he, gewoon nadadenjente denoppes.
Als je al leeft op een  niveau dat je echt geen giga voorraden hebt. En vrienden maken ook niet zo simpel is, want kadootjes en terrasjes koop je niet van dit budget. Familie vind jou dan regelmatig al "lastig", al kun je mazzel hebben. Maar wat als je nou geen mazzel hebt, maar gewoon niemand hebt. Heb je dan gewoon pech?
Wat doe je dan?

Dat kan toch niet?
Wat de f$%^&*( hebben we voor land
Is dit het land waar ik trots op moet zijn? "Wij" hebben deze ambtenaren die volgens protocol werken? Fantastische regeltjes!
Of hebben we mensen werken bij Uitvoerende Instanties, die 's nachts ook niet kunnen slapen als ze een boodschap over "u krijgt volgende maand geld, op z'n vroegst" hebben moeten afleveren?

Ik wordt booos. En vooral verdrietig. En niet-trots.

Dit kan niet. Dit mag niet. En dat dan in kermis rond in mn hoofd. Pijn in mn buik.
OK, dit helpt hun niet, en mij ook niet.

Kan ik hier wat aan doen, gewoon doen? Ja - ik ga overmaken naar het consuminderhuis. Dat helpt met druppels op een gloeiende plaat, maar wel op de heetste plaat, en wel waar de druppels het beste weer terugstuiteren.

Want dat is een huis waar mensen zonder nixniet brood krijgen. Of een bed. Of lakens. Wat ze nodig hebben. En dan van de kringloop, of de kanalen van de voedselbank. En meer niet. Van verhalen waarbij ik echt wel geloof dat nodig ook echt nodig is.
Maar niet voor noppes. Iedereen moet er wel wat voor doen. Meewerken. Leren. Meestal allebei. En een beetje aankeutelen of geen-huiswerk maken is er niet bij, daar wordt goed op gelet.
En dan meewerken met een bijzonder scherpe blik voor wat je kan, en wat je nodig hebt. Ruimte voor jouw blauwe plekken. En ruimte voor jouw talenten. Leren wat er allemaal kan met eten, kleren en andere zaken in het leven.

Daar groeit een mens van, zeker als ie brood krijgt, of leert hoe -ie zelf een goedkope gezonde maaltijd in elkaar zet.
Daar groei je zo van dat je weer heel wordt. En je leven weer helemaal zelf kunt pakken. Of dat je anderen kunt helpen met het leven.

Dus een plek waar mensen mogen overleven, en kunnen overleven.
En een plek waar mensen mogen zijn. Respect krijgen. Naar hen geluisterd wordt. En een plek waar mensen zaken die passen bij wat ze kunnen, en dat dan streng handhaven. En zo elkaar helpen en zich meer en meer mens gaan voelen.

Dat is een manier waarop we trots kunnen zijn hoe we met onze zwaksten omgaan. In het land waar zo'n huis staat, wil ik wonen.

Het huis is opgezet door Annemiek (blog: annemieksmijmeringen). Annemiek leeft van haar AOW, daarvan komt ze uit en spaart ervan. Knap!! Ik lees haar blog om van te leren en geinspireerd te blijven.
En ze krijgt geen cent voor dit werk. Ze geeft er eerder wat aan: een bedragje, veel energie en veel liefde.
Dus strijkstok? Neuh. Egnie.

Voor mij een van de meest waardige doelen om aan te geven. Geen strijkstok, echte nood lenigen en daarna leren jezelf te helpen en anderen te helpen. Dus euros worden daar zoooo effectief ingezet.
Dus ik ga euros die kant op sturen. Ik zit te puzzelen of ik 1% van mijn bruto jaarloon redt. Dat lijkt me een mooi bedrag, want ik ben hier heel serieus over.
Ik hoop dat meer mensen een bedrag(je) doen. Maar tja, had ik al gezegd dat ik dit een effectief en beschavend doel vond?

Ik zou in ieder geval willen dat iedereen weet hoe dit huis werkt. En dat iedereen weet waarom het huis nog aan het werk kan. Dat wil een mens niet, maar je hoort dit wel te weten.
Het liefst zou ik willen dat ze niet aan het werk hoefden. Maar utopia even buiten beschouwing gelaten: het liefst (daarna) zou ik willen dat ze in het consuminderhuis voldoende armslag hebben om iedereen de juiste schop onder de kont te geven. Liefdevol, en met een zelfgebakken tosti om spek op de kont te kweken. Of je krijgt een vraag om de kerstkransenworkshop te geven als je dat kan.

Dus als jullie haar blog niet kennen- ga het even lezen. Je komt er van in Kerst stemming, dus levert je in ieder geval iets op.
En als je wat gelezen hebt, wat vind je dan van het idee om ook wat te geven? Of/en in jouw kring verder te verspreiden over dit huis? Op een andere manier bij te dragen?

Voor mij hoort dit bij een mooie kerst hebben. Kerst hoort voor iedereen een glimlach te hebben. Welke kerstdingen doe jij?

2 opmerkingen:

  1. Ik sluit mij helemaal bij je aan.

    Groetjes Jacqueline

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi werk doet ze! Ik volg haar al jaren. En ben echt een grote fan. Als er meer waren zoals zij.......
    Annemiek geeft later ook door waar ze het geld aan besteed heeft en er blijft echt niets aan de strijkstok hangen.

    BeantwoordenVerwijderen